ภาค2 ว่ากันเรื่อง เกี่ยวกับ กรรมการ ตามงานประกวดรถ

เรามาต่อ ตอน2กัน อันนี้ เกี่ยวกับ รถ และ กรรมการ ในงาน ล้วนๆ เลยดีกว่า

หลังจากที่ ผมได้มีโอกาสเห็น สัมผัส และอยู่ในแวดวง รถเก่ามาเกือบจะยี่สิบปีแล้วเนี่ย ได้มีโอกาสเห็น ความเปลี่ยนแปลง ต่างๆ ของตัวผู้เล่น และ มุมมองในการเล่นรถรุ่นเก่า อย่างมากมาย สมัยก่อน รถญี่ปุ่นอย่างเราๆ โดนดูถูก ด้วยซ้ำจากคนเล่นรถค่ายอื่นๆ

จนมาถึงปัจจุบัน รถญี่ปุ่นอย่างเราๆก้อสามารถพิสูจน์ ให้ คนเล่นรถค่ายอื่นๆได้เห็นว่า เราก้อมีดี ไม่แพ้กันเลยทีเดียว และ บางรุ่นราคา ก้อสุงกว่า ค่ายอื่นๆใน CC.และ ปีผลิตเดียวกันด้วยซ้ำ

เอาหล่ะ มาเข้าเรื่องเลยดีกว่า  ก่อนอื่น ขอ พูดถึง คณะกรรมการ และ ผู้ที่คัดเลือกรถที่เอาเข้ามาประกวดก่อนนะ ว่า...

คุณใช้ดุลยพินิจ หรือ กฏเกณฑ์ อะไร ในการเลือกรถและตัดสินรถ ว่าคันไหนควรได้ และ คันไหนไม่ควรได้ เริ่มตั้งแต่ การแบ่งโซน จัดประเภทรถที่เข้าประกวด เลือกมายังงัย มีการคัดก่อนมั๊ย หรือ ใคร จ่ายค่าประกวด แล้ว ก้อเข้ามาประกวดได้ทุกคัน ไม่ว่ารถมึงจะสภาพไหน ได้หมด เพราะ คนจัด ได้ตังส์ งั้นหรอ

ผมได้ยินและ รู้มา เข้าหูบ่อยมาก ถึง คำตัดสินของกรรมการ ที่ตัดสิน งั้น เดี๋ยวผมจะขอถามก่อนว่า

คนจัดงาน เวลาเลือกคณะกรรมการที่มาตัดสินเนี่ย ใช้จากอะไรวัด ว่า เค๊าควรเป็นกรรมการ

- พรรคพวก รู้จักกัน
- มีอายุ ดูอาวุโส
- ขายอะไหล่ เปิดร้าน
- มีรถเก็บเยอะ แต่ที่เก็บไม่รู้สภาพยังงัย
- เล่นรถมานาน มีชื่อเสียงดีหรือป่าวไม่รู้ รู้จักคนเยอะ

อย่างที่ข้างบนหรือป่าวนะเวลาคนจัดงาน เลือกกรรมการ มาตัดสิน

ขอมองในมุมผมละกันนะครับว่า กรรมการ แต่ละคน นั้นมีมาตราฐานขนาดไหน มีความรู้ ความเข้าใจ ในรถรุ่นเก่าๆที่ตัวเองจะตัดสินมากน้อยเพียงใด ก่อนที่จะไปตัดสินรถคนอื่นๆ

ก่อนที่จะไปบอกว่ารถคนนี้ควรได้ รถคนนั้นตกรอบ อยากถามว่า คุณรู้จัก รถรุ่นนั้นๆดีกว่าเจ้าของรถเค๊ารึยัง  การที่จะเป็นกรรมการได้ คุณต้องมีความรู้ รู้จัก รถ รุ่น ปี รายละเอียด อะไหล่ เครื่องยนต์ และชื่อรุ่นรถหลายๆรุ่น ยิ่งรถที่เอาเข้ามาประกวด คุณต้องรู้จักให้หมด ไม่งั้น คุณมีสิทธิ์อะไรไปตัดสินรถคนอื่นเค๊า ในเมื่อคุณยังรู้น้อยกว่า เจ้าของรถที่เอามาประกวด

จากประสบการ์ณที่เคยเห็นๆมา ผมเคยเห็น คนที่ไปนั่งเป็นกรรมการ ตัดสินรถ เชื่อมั๊ยว่า เห็นมันและรู้จักมัน ว่า มันรู้จักแค่รถรุ่นที่มันขี่รุ่นเดียว และ งู งู ปลาๆด้วย ยังงง ว่า มันไปตัดสินได้งัยวะ แค่ มันเป็นคน ที่พูดเก่ง รู้จักคนเยอะ เท่านั้นเอง

กรรมการ ไม่มีมาตราฐาน ผมอยากรู้จังว่า คนที่ได้รางวัลไป มันน่า ภูมิใจ ตรงไหนวะ สู้เก็บรถไว้บ้าน ให้คนอื่นๆมาดู ซะยังจะดีกว่า

ยิ่งเจอประเภทเล่นพวก พวกมึง พวกกู เห็นๆอยู่ว่า รถทุเรศๆ ปีก้อไม่เก่า เสือกได้รางวัล เพราะมันดันเป็น เด็กคนนั้น ซ่อมจากร้านนี้ พรรคพวกกันเอง เอามาลง และพอได้รางวัล อีก3-4วัน ก้อเอาไปลงเนต ขายรถ พร้อมตั้งถ้วยรางวัล ไว้ที่เบาะ บอกว่า ขายรถ ได้รางวัล ที่1จากงานนั้น งานนี้  บอกตรงๆนะ รถบางคัน ที่ชนะเลิศที่หนึ่ง ยังสวยไม่ได้ครึ่ง รถที่เด็กแถวบ้านผม ขี่แล้วมันบ่นว่ารถมันไม่เดิมเลยครับ

ผมมีคำแนะนำ ในกฎเกณฑ์ การประกวดรถนิดหน่อย ว่า

การ ที่ตัดสิน รถว่าใครได้รางวัลที่เท่าไหร่ นั้น คุณต้องบอกได้ว่า ทำไม ถึงได้ และ ทำไม ถึงไม่ได้ แพ้ ชนะกันตรงไหน อันนี้ อาจจะ ทำกับ รางวัลที่1 - 2 - 3 เท่านั้นก้อได้

ประกาศออกไมล์ ให้ คนที่มาร่วม ประกวดและ ชม ได้รู้ และ ได้ความรู้กันด้วยเลยว่า คันที่ชนะ ชนะเพราะอะไร รถเป็นยังงัย อะไหล่ อะไรเดิมบ้างแท้บ้าง ถึงได้ชนะรางวัลที่2 มีเหตุผล บอก คนที่มาชม ได้อย่างชัดเจน มีมาตราฐาน และ ความสามารถ ในการตัดสิน กันไปเลย

ผมเชื่อว่า มันจะทำให้ งานนั้นๆ ดูมีความน่าเชื่อถือ น่าศรัทธา มากกว่า การที่ กรรมการ มาเดินๆ จดคะแนน เสร็จแล้ว ก้อไปสรุปกันเอง เออเอง ว่า คันนั้นได้ คันนี้ได้

เจอกรรมการ หลายๆคนที่แม่ง รู้จักแต่ ฮอนด้า ยี่ห้ออื่น มึงไม่ต้องหวัง ก้อมี หรือบางงาน เห็นกรรมการ เห็น ขาประจำที่ เดินสาย ล่ารางวัล (ทั้งๆที่ รถก้อไม่ได้ ดีแจ่วอะไร) คนที่คิดจะเอารถเข้าประกวด ก้อท้อใจแล้ว

ส่วนรถ ที่ จะเข้าประกวดนั้น ผมอยากให้ตัวเจ้าของงานนั้นๆ พยายามนึกถึง คุณค่าของรถรุ่นเก่าๆ ให้มากๆ หน่ะครับ

ไม่ใช่ว่า รถบางคัน ทำมาซะจำไม่ได้เลยว่า นี่รถรุ่นอะไร และ นี่หรอรถเก่า ก้อให้เข้าประกวด

จงอย่า ตั้งรางวัล ตามรถที่จะเข้าประกวด แต่ ให้ตั้งรางวัล ตามคุณค่าของรถ ทั้งนี้ เพื่อ ความน่า ศรัทธา ในตัว ของงาน นั้นๆ ครับ

ไม่ว่าจะเป็น รางวัล แต่งสวย รางวัลแปลงสวย หรืออะไรที่นอกลู่นอกทาง อย่าไปมีเลยครับ

ผมอยากให้คนเล่นรถเก่า ทุกๆคน ทำรถตัวเอง ให้มีคุณค่าใบแบบที่ควรจะเป็นหน่ะครับ ผมเข้าใจนะครับว่า ความชอบคนเราไม่เหมือนกัน แต่ อย่าลืมสิว่า เราเข้ามา อยู่ในวงการรถเก่า วงการ Vintage ก้อควรจะต้องอยู่ในขอบเขต ความเหมาะสม ของการเล่นรถรุ่นเก่า

การที่ ไปเปลี่ยนไปแปลงเครื่อง ของรถ เป็นเครื่องรุ่นใหม่ๆ แล้ว คุณจะมาบอกได้ยังงัย ว่ารถคุณเป็นรถรุ่นเก่า เสน่ห์ของรถเก่า อยู่ที่การตามหา ตามเก็บ ส่วนที่สึกหรอและขาดหายไป เรามาปลุกชีวิต ความทรงจำเก่าๆ ของยุคปู่เรา พ่อเรา ให้มันมาอยู่ในยุคของเรา ด้วยการ เติมเต็ม ส่วนที่มันหายไป ให้ คงเดิม ให้ได้มากที่สุด ไม่ดีกว่าหรอ

แล้ว เราก้อเอามาแข่งกัน โชว์กัน แลกเปลี่ยนความรู้กัน ในงาน ที่ มีจัดขึ้นมา ให้เป็น มิตรภาพ ที่เกิดขึ้น และได้ความรู้ อีกด้วย

ส่วนตัว ผมไม่ตำหนิ เด็กรุ่นใหม่ๆที่ แปลงรถ เปลี่ยนอะไหล่ หรอกครับ แต่ ผม ตำหนิ พ่อค้า และ ช่าง และ คนเล่นรุ่นเก่าๆ ที่หากิน กับน้องๆ โดยไม่คิดถึง คุณค่า ของรถ สอนและบอกแนวทางผิดๆ เพื่อประโยชน์ตัวเอง ไม่แนะนำ สิ่งดีๆสิ่งที่ถูกต้องให้น้องๆรุ่นหลังๆ

คุณเปลี่ยนแปลงรถ แต่งรถแบบ เพี้ยนๆ มันก้อเหมือน คุณใส่รองเท้าปลอมๆ เสื้อปลอมๆ กางเกงปลอมๆ เดินไปเดินมา แล้วคุณก้อนึกไปเองกันในกลุ่มว่า กูหล่อ กูเท่ห์ เหมือนที่เด็กแว๊นซ์ๆ มันคิดกันหน่ะแหละครับ

รถ แต่ละคัน มันจะ บ่งบอก ถึง รสนิยม ของตัวเจ้าของ ได้อย่างชัดเจน

คงไม่มีใครไปด่าคุณต่อหน้าหรอกครับ ต่อหน้าเค๊าก้อแกล้ง ชื่นชมไปงั้นๆแหละ ลับหลัง ก้อคงจะบอกว่า ไอ้เสี่ยว ไอ้ลาว แม่งนึกว่า แม่ง เท่ห์ตายห่าเลยมั๊งนั่น

การทำรถหนึ่งคัน ให้กลับมาสมบูรณ์ได้นั้น นอกจากความสุขใจที่จะได้รับแล้ว มันยังเป็นความทรงจำ ความผูกพัน ที่ไม่อาจจะลบเลือนไปจากใจเรา ได้หรอกครับ

ตั้ม - Motor Classic Shops